|
Απαλλαγή ανώνυμης εταιρείας από τα τέλη χαρτοσήμου |
ΜΔΠρΚερκ 114/2022 Τμ. 2ο
Κάθε εγγραφή στα βιβλία της εταιρείας περί κατάθεσης χρημάτων, χωρίς μνεία της αιτίας της, υπόκειται κατʼ αρχήν σε αναλογικό τέλος χαρτοσήμου 1%, εκτός αν ο φορολογούμενος ισχυρισθεί και αποδείξει ότι η εγγραφή αυτή ανάγεται σε σύμβαση ή πράξη που υποβλήθηκε στα οικεία τέλη χαρτοσήμου ή απαλλάχθηκε νομίμως από αυτά. Ως κατάθεση δε, νοείται κάθε δόση χρημάτων, ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ή όχι δικαίωμα ανάληψής τους. Περαιτέρω, ως εγγραφή υποκείμενη σε τέλος χαρτοσήμου νοείται και κάθε εγγραφή που γίνεται στα βιβλία των εμπορικών εταιρειών, αναφορικά με την αύξηση του μετοχικού τους κεφαλαίου. Ειδικά όμως, για τις ανώνυμες εταιρείες, η εν λόγω εγγραφή απαλλάσσεται του τέλους, χωρίς μάλιστα για την απαλλαγή αυτή να απαιτείται απόδειξη της αύξησης του κεφαλαίου με την τροποποίηση του καταστατικού της εταιρείας, κατά τις προβλεπόμενες από το νόμο διατυπώσεις. Και τούτο διότι, για την επιβολή του τέλους, ο νόμος αρκείται στη σχετική εγγραφή, ενώ για την απαλλαγή δε θεσπίζει κάποια άλλη προϋπόθεση. Εκ τούτων παρέπεται ότι η εγγραφή στα βιβλία ανώνυμης εταιρείας της κατάθεσης χρημάτων εκ μέρους των μετόχων της προκειμένου αυτά να χρησιμοποιηθούν για μελλοντική αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου απαλλάσσεται από το αναλογικό τέλος χαρτοσήμου (1%) (άρθρο 15 ΚΝΤΧ).
Ισχυρισμός της προσφεύγουσας ότι το επίδικο ποσό χρησιμοποιήθηκε για την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου. Η φορολογική αρχή που φέρει το σχετικό βάρος απόδειξης, δεν επικαλέστηκε, πολλώ δε μάλλον, δεν απέδειξε ότι το επίδικο ποσό συνιστά δάνειο (ταμειακή διευκόλυνση) του βασικού μετόχου προς την επιχείρηση ή ότι δόθηκε για άλλη αιτία (σύμβαση, πράξη), υποκείμενη σε τέλος χαρτοσήμου. Περαιτέρω, ναι μεν οι χρηματικές καταθέσεις του βασικού μετόχου της προσφεύγουσας προς αυτή ενεγράφησαν στα βιβλία της, χωρίς σχετική μνεία ότι προορίζονται για μελλοντική αύξηση κεφαλαίου, πλην όμως, από το προσκομιζόμενο αποδεικτικό υλικό προκύπτει ότι το ποσό αυτό, πλέον ποσού, εκ του μεταφερόμενου από προηγούμενη χρήση, χρησιμοποιήθηκε πράγματι για την πραγματοποιηθείσα αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας, οπότε και καταβλήθηκε, όπως δεν αμφισβητείται, ο αναλογών φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις διατάξεις που παρατέθηκαν στη μείζονα σκέψη, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι ένδικες εγγραφές της προσφεύγουσας δεν υπόκεινται σε τέλος χαρτοσήμου, όπως βασίμως προβάλλεται με την προσφυγή.