ΑΠ 787/2017 Τμ. Β2ʼ Πολιτικό
Σε περίπτωση άκυρης καταγγελίας της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου, ο εργοδότης καθίσταται από τον λόγο αυτό και μόνο υπερήμερος και οφείλει να καταβάλει τις προσήκουσες αποδοχές στον ακύρως απολυθέντα εργαζόμενο, ο οποίος δεν υποχρεούται σε πραγματική και προσήκουσα προσφορά των υπηρεσιών του μετά την καταγγελία, αφού στην περί αυτής δήλωση του εργοδότη περιέχεται αυτονοήτως και δήλωση βούλησης αυτού ότι δεν αποδέχεται πλέον τις υπηρεσίες του μισθωτού. Η υποχρέωση του υπερήμερου εργοδότη για καταβολή των αποδοχών υφίσταται μέχρι να αρθεί η υπερημερία του, είτε με δήλωσή του ότι αποδέχεται την προσφερόμενη εργασία του μισθωτού, είτε με απόσβεση της ενοχής, είτε με σχετική αυτού και του μισθωτού συμφωνία είτε με νεότερη έγκυρη καταγγελία της σύμβασης. Στράτευση μισθωτού. Κατά τη διάρκειά της δεν λύεται, αλλά τελεί σε αναστολή η σύμβαση εργασίας μισθωτού, ο οποίος έχει συμπληρώσει εξάμηνο απασχόλησης στον εργοδότη. Αν ο εργαζόμενος στρατευθεί κατά τη διάρκεια της υπερημερίας του εργοδότη, δεν αίρεται η τελευταία, αλλά απλώς αυτός απαλλάσσεται της υποχρέωσης για καταβολή των αποδοχών κατά τη διάρκεια της στράτευσης, υποχρέωση που αναβιώνει με την αποστράτευση του εργαζομένου και την τυχόν συνεχιζόμενη άρνηση του εργοδότη να αποδεχθεί την παροχή της εργασίας του, η οποία, εφόσον η υπερημερία οφείλεται σε άκυρη καταγγελία της σύμβασης, θεωρείται ότι υπάρχει, διότι η καταγγελία της σύμβασης περιέχει και δήλωση της βούλησης του εργοδότη για τη μη αποδοχή στο μέλλον των υπηρεσιών του απολυθέντος. Ορισμένο αγωγής με αίτημα την καταβολή μισθών υπερημερίας. Η τυχόν άρση της υπερημερίας ή η απαλλαγή του εργοδότη για καταβολή του μισθού για οποιονδήποτε λόγο δεν αποτελεί στοιχείο της αγωγής, αλλά περιεχόμενο ένστασης του εναγόμενου εργοδότη.