ΣτΕ 1024/2017 Τμ. Β΄
ΣτΕ 1024/2017 Τμ. Β΄
Η υποβαλλόμενη κατ΄ έτος, μεταξύ άλλων, από τις ομόρρυθμες εταιρείες δήλωση φόρου εισοδήματος αποτελεί τίτλο προς βεβαίωση του φόρου του αναλογούντος στα δηλούμενα εισοδήματα. Όταν δε το ποσό του ήδη προκαταβληθέντος για τα εισοδήματα αυτά φόρου είναι μεγαλύτερο του ποσού του φόρου που αναλογεί βάσει της υποβαλλομένης δηλώσεως, γεννάται, από της υποβολής της δηλώσεως αυτής, αξίωση προς επιστροφή του επιπλέον προκαταβληθέντος φόρου ως αχρεωστήτου. Η αξίωση αυτή υπόκειται σε τριετή παραγραφή, η οποία αρχίζει από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο γεννήθηκε, κατά τα ανωτέρω, η αξίωση, ήτοι από το τέλος του οικονομικού έτους κατά το οποίο υπεβλήθη η ρηθείσα δήλωση φόρου εισοδήματος. Εξάλλου, η συμπλήρωση της εν λόγω τριετίας συνεπάγεται, μόνη αυτή, την παραγραφή της ως άνω αξιώσεως, χωρίς να απαιτείται προς τούτο πράξη της φορολογικής αρχής ή απόφαση δικαστηρίου, με την οποία να αναγνωρίζεται ως ειλικρινής η δήλωση, η οποία απετέλεσε τη βάση της αξιώσεως· ούτε αναβιώνει η αξίωση αυτή με την έκδοση τέτοιας πράξεως ή δικαστικής αποφάσεως ή με την έκδοση πράξης βάσει της οποίας στο εισόδημα του οικείου έτους αναλογεί φόρος μεγαλύτερος του προκαταβληθέντος και, άρα, νομίμως, και κατά την πράξη, καταβληθέντος φόρου. Όταν όμως, μετά από έλεγχο της ως άνω δήλωσης (που απετέλεσε τη βάση της αξίωσης επιστροφής), η φορολογική αρχή εκδώσει πράξη βεβαίωσης, με την οποία, ναι μεν, ανατρεπομένης της δήλωσης, μεταβάλλεται, αυξανόμενη, η δηλωθείσα φορολογητέα ύλη, πλην όμως και ο βάσει της εν λόγω πράξης οφειλόμενος φόρος εξακολουθεί να είναι μικρότερος του προκαταβληθέντος, τότε για την προκύπτουσα διαφορά γεννάται νέα αξίωση επιστροφής, στηριζόμενη πλέον όχι στην ανατραπείσα δήλωση, αλλά στην καινούργια νομική και πραγματική βάση, την οποία συνιστούν οι διαπιστώσεις του ελέγχου και η ισχύς της βεβαιωτικής πράξης ως νέου νομίμου τίτλου, σε αντικατάσταση της ανατραπείσας δήλωσης.